وگا یونانی‌ای است که حساسیت یک اختیار معامله را به تغییرات نوسان‌پذیری ضمنی اندازه‌گیری می‌کند. به عنوان یک فروشنده اختیار معامله، درک وگا بسیار مهم است زیرا به طور مستقیم بر مواجهه شما با عدم اطمینان بازار تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به طور قابل توجهی بر سود و زیان (PnL) شما تأثیر بگذارد.
برای مرور کلی تمام یونانی‌های اختیار معامله اینجا کلیک کنید.
وگا نشان‌دهنده مقداری است که قیمت یک اختیار معامله در پاسخ به تغییر ۱٪ در نوسان‌پذیری ضمنی دارایی پایه تغییر می‌کند. به عبارت ساده‌تر، وگا مواجهه شما با نوسانات عدم اطمینان بازار را کمی می‌کند.
نوسان‌پذیری ضمنی نشان‌دهنده انتظارات بازار از نوسان‌پذیری آینده دارایی پایه است. وقتی نوسان‌پذیری ضمنی افزایش می‌یابد، نشان می‌دهد که بازار انتظار نوسانات قیمتی بیشتری دارد، که منجر به حق‌الزحمه‌های بالاتر اختیار معامله می‌شود. برعکس، وقتی نوسان‌پذیری ضمنی کاهش می‌یابد، نشان‌دهنده انتظار حرکات قیمتی کمتر است، که منجر به حق‌الزحمه‌های پایین‌تر اختیار معامله می‌شود.
بیایید وگا را با یک مثال عملی در مورد اپل (AAPL) نشان دهیم:
اگر نوسان‌پذیری ضمنی AAPL در حال حاضر ۳۰٪ باشد و بازار ناگهان انتظار یک فصل بد برای اپل را داشته باشد، که باعث افزایش نوسان‌پذیری ضمنی به ۴۰٪ شود، تأثیر بر اختیار خرید ۲۰۰ دلاری به شرح زیر خواهد بود:
بنابراین، اگر شما در ابتدا اختیار خرید ۲۰۰ دلاری را با قیمت ۱۵ دلار خریداری کرده‌اید، قیمت جدید آن ۱۵ دلار + ۱۰ دلار = ۲۵ دلار خواهد بود، که نشان‌دهنده افزایش عدم اطمینان بازار است.
وگا برای اختیارهای معامله در قیمت بازار (ATM) بالاترین است. این بدان معناست که اختیارهای معامله‌ای که قیمت اعمال آنها نزدیک به قیمت فعلی دارایی پایه است، بیشترین حساسیت را به تغییرات نوسان‌پذیری ضمنی دارند.
برخلاف گاما و تتا که با گذشت زمان کاهش می‌یابند، وگا با افزایش زمان تا انقضا افزایش می‌یابد. اختیارهای معامله بلندمدت وگای بالاتری دارند، که باعث می‌شود آنها نسبت به تغییرات نوسان‌پذیری ضمنی حساس‌تر باشند در مقایسه با اختیارهای معامله کوتاه‌مدت.
در اینجا می‌توانید ببینید که وگا برای اختیارهای معامله کوتاه‌مدت پایین است و برای اختیارهای معامله بلندمدت به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.
بسته به فرصتی که در حال تحلیل آن هستید، وگا ممکن است یونانی‌ای باشد که بیشترین مواجهه را با آن می‌خواهید یا نه.
برای مثال، اگر دیدگاه شما این است که یک سهم در ۱۰ روز آینده کمتر از نوسان‌پذیری ضمنی حرکت خواهد کرد، مواجهه شما با وگا چندان مهم نیست. چیزی که واقعاً می‌خواهید این است که مواجهه خود را با اختلاف بین نوسان‌پذیری ضمنی و تحقق‌یافته به حداکثر برسانید.
برای انجام این کار، شما معامله خود را به گونه‌ای ساختار می‌دهید که مواجهه بیشتری با تتا و گاما داشته باشد. برای مثال، ممکن است یک استرادل در قیمت بازار با ۱۰ روز تا انقضا بفروشید.
اما فرض کنید به فرصت دیگری نگاه می‌کنید و این بار دیدگاه شما این است که سطح نوسان‌پذیری ضمنی بیش از حد بالا است. شاید اخیراً وحشتی در بازار ایجاد شده است و بازار انتظار دارد که سهم در ۶ ماه آینده نوسانات بزرگی را تجربه کند. اگر فکر می‌کنید که بازار منطقی‌تر خواهد شد و سطح نوسان‌پذیری ضمنی کاهش می‌یابد، این موقعیتی است که می‌خواهید مواجهه خود را با سطح نوسان‌پذیری ضمنی به حداکثر برسانید و در واقع مواجهه خود را با نوسان‌پذیری ضمنی امروز در مقابل نوسان‌پذیری تحقق‌یافته به حداقل برسانید.
در این حالت، شما می‌خواهید یک استرادل در قیمت بازار با ۱۸۰ روز تا انقضا بفروشید، زیرا بیشترین وگا و کمترین مواجهه با گاما/تتا را خواهد داشت.
در اینجا مثالی از ساختار زمانی در این سناریو آورده شده است. همانطور که می‌بینید، هر تاریخ انقضا نوسان‌پذیری ضمنی بالایی دارد و نزدیک به بالاترین سطحی است که دیده‌ایم. در چنین موقعیت‌هایی است که فرصت در این تاریخ‌های انقضای دورتر یافت می‌شود.
برخی از بهترین معاملاتی که من انجام داده‌ام، معاملات مبتنی بر وگا بوده‌اند. درک این مواجهه به من دیدگاه جدیدی در مورد چگونگی کسب درآمد از نوسان‌پذیری داد و همیشه چیزی است که هنگام تحلیل موقعیت‌های معاملاتی منحصر به فرد به آن نگاه می‌کنم. امیدوارم پس از خواندن این مقاله، ایده‌هایی برای بررسی و قدردانی جدیدی از تأثیر تغییرات نوسان‌پذیری ضمنی بر استراتژی‌های فروش اختیار معامله خود داشته باشید!