این راهنما به طور دقیق توضیح می‌دهد که اختیار معامله چیست و تصویری از آن ارائه می‌دهد تا بتوانید به درستی متوجه شوید که چه چیزی را معامله می‌کنید. این راهنما مخصوص معامله‌گرانی است که کاملاً با اختیار معامله آشنا نیستند، اما این بدان معنا نیست که اهمیت ندارد. اولین قدم در مسیر تسلط بر معاملات اختیار، درک مفهوم آن است.
فرقی نمی‌کند که شما معاملات خرید (Call) انجام دهید یا فروش (Put)، همه قراردادهای اختیار شش ویژگی اصلی دارند که آن‌ها را تعریف می‌کند. درک این ویژگی‌ها به شما کمک می‌کند تا ماهیت یک اختیار را تصور کنید، نحوه عملکرد آن را ببینید و پایه و اساس مسیر معاملاتی خود را بنا کنید.
شش ویژگی کلیدی وجود دارد که اختیار معامله را تعریف می‌کند. در اینجا آن‌ها را یک به یک بررسی می‌کنیم تا درک کاملی از ساختار و نحوه معامله این ابزار مالی پیدا کنید.
اولین ویژگی که اختیار را تعریف می‌کند، قراردادی بودن آن است. زمانی که یک اختیار را خریداری یا می‌فروشید، در واقع سهام را مستقیماً معامله نمی‌کنید. بلکه یک قرارداد را در بازاری جدا از بازار سهام معامله می‌کنید. در بازار سهام، سهام شرکت‌ها خرید و فروش می‌شود، اما در بازار اختیار، یک قرارداد با خرید یا فروش اختیار ایجاد می‌شود.
قراردادهای اختیار بین دو نفر منعقد می‌شود. این نکته بسیار مهم است زیرا بسیاری از افراد تصور می‌کنند که در معاملات اختیار با بازار مواجه هستند. در حالی که این‌گونه نیست. معاملات اختیار بیشتر شبیه بازی پوکر است که بازیکنان در مقابل یکدیگر قرار دارند، نه بازی بلک‌جک که در آن بازیکن مقابل کازینو بازی می‌کند. هر معامله‌ای که انجام می‌دهید، یک نفر دیگر در سمت مقابل آن قرار دارد.
اختیار معامله قراردادی بین دو نفر است که به شما حق خرید یا فروش یک سهم را می‌دهد. این ویژگی بدان معناست که زمانی که یک اختیار را خریداری می‌کنید، در واقع حق خرید یا فروش یک سهم را به دست می‌آورید، در حالی که فروشنده موظف است در صورت اعمال قرارداد، سفارش شما را اجرا کند.
اختیار معامله به شما این حق را می‌دهد که یک سهم را با قیمتی مشخص، که به آن «قیمت اعمال» (Strike Price) می‌گویند، خریداری یا بفروشید. برای مثال، ممکن است یک قرارداد اختیار خرید داشته باشید که به شما حق خرید سهام اپل را با قیمت ۲۵۰ دلار می‌دهد. قیمت اعمال، همان قیمتی است که دارایی پایه می‌تواند در صورت اعمال اختیار، خریداری یا فروخته شود.
این قراردادها دائمی نیستند. اختیار معامله دارای یک بازه زمانی مشخص است که به آن «تاریخ انقضا» گفته می‌شود. وقتی شما یک قرارداد اختیار خریداری می‌کنید، آن قرارداد دارای تاریخ انقضا است که می‌تواند ۳۰ روز، دو روز یا حتی دو سال باشد. این تاریخ آخرین مهلتی است که می‌توانید قرارداد را اجرا کنید. به عنوان مثال، ممکن است یک اختیار خرید داشته باشید که به شما اجازه دهد طی ۳۰ روز آینده سهام اپل را با قیمت ۲۵۰ دلار خریداری کنید.
آخرین ویژگی اختیار معامله، «حق‌الامتیاز» (Premium) است که همان قیمت خرید قرارداد است. دلیل اینکه کسی اختیار را به شما می‌فروشد این است که بابت آن پول دریافت می‌کند. برای مثال، اگر اختیار خرید سهام اپل با قیمت ۲۵۰ دلار را برای ۳۰ روز آینده خریداری کنید، ممکن است بازار برای این اختیار ۱۵ دلار قیمت‌گذاری کند. این حق‌الامتیاز مبلغی است که خریدار به فروشنده می‌پردازد تا از حقوق قرارداد استفاده کند.
اختیار معامله یک قرارداد بین دو طرف است که حق خرید یا فروش دارایی را در قیمت مشخص و طی یک بازه زمانی معین فراهم می‌کند و با حق‌الامتیاز همراه است. هر اختیار معامله‌ای که انجام می‌دهید، شامل این ویژگی‌ها خواهد بود. نیازی نیست که همه آن‌ها را حفظ کنید، بلکه با تمرین و تجربه، به‌طور طبیعی با این مفاهیم آشنا خواهید شد. اما درک آن‌ها برای شروع ضروری است.